Ο Κωνσταντινος λοιπον κι ο Νικος εδωσαν μια πνοη φρεσκου ανοιξιατικου αερα στα παραμυθια και τα ταξιδεψαν σε μονοπατια... που ανοιξαν διαπλατα σκεψεις και γεννησαν ιδεες για απαντησεις... αλλα και ερωτησεις ...σε ολους οσους βρεθηκαν στο μικρο φιλοξενο καφε στο Παγκρατι
ειχε κοπασει η βροχη οταν δακρυσαμε ...με χαμογελο ομως πλατυ ως την ψυχη.. Ευχαριστω ολους για αυτη τη βραδυ στη Συλλαβη ..τοσο παρομοια με τη ζωη με ηλιο και βροχη.. με κλαμα και γελια C'est la vie! και ειναι ωραια.. οσο και να μας βαζει δυσκολα ειναι ομορφη!
Ειπα κι εγω κατι κουβεντες για τα καλοκαιρια που γεννησαν τα παραμυθια... αλλα και τους χειμωνες που τα κυοφορησαν
Περπατησαμε μελωδικα πανω στη μνημη
της χαμογελασαμε..κι ας μην ζητησε κανεις να αποκαλυψουμε τι σχημα εχουν οι κοκκινες καρδιες μας ..που χαμε κρατησει σφικτα μεσα σε μια τσεπη...καρδιες αλλοτε απο πετρα κι αλλοτε απο ζυμαρι