το περιεργο μυρμηγκι στις εικονες σουλατσαρει εκστατικο στο τολμηρο βιβλιο του Φωτη Θαλασσινου Ανταλια
Σ’ αυτή την εποχή της μεγάλης ξηρασίας διαβάστε σας παρακαλώ τις τρυφερές ιστοριούλες της Λουκίας. Είναι φάρμακο, θα ενυδατώσουν την αφυδατωμένη σας ψυχή. — Λένα Διβάνη
Με μια μοναδική δεξιοτεχνία, μας κρατάει το ενδιαφέρον για την εξέλιξη του μύθου, φροντίζοντας να μας ταξιδέψει πάνω σε σύννεφα του παραμυθιού. Με την μεταξένια αίσθηση του παραμυθένιου λόγου, μας θυμίζει αξίες και αρχές, με το κύριο βάρος στο συναίσθημα παρά στη λογική… Δεν ντρέπεται για τις ευαισθησίες της, απεκδύεται προσωπείων και προκαλύψεων, φωνάζει «είμαι εδώ διάφανη, γυμνή και ευάλωτη και δεν ντρέπομαι γι’ αυτό». — Γιώργος Δουατζής
Λέξεις, αιώνιοι έρωτες, φύση, χρόνος και χώρος που υφίστανται όπως στις ουτοπίες. Χωρίς να αντιμάχονται τη ζωή και την ομορφιά αλλά μαζί τους σύμμαχοι στο μακρινό ταξίδι των ονείρων.Γνωρίζει την αλχημική μέθοδο απόσταξης της ομορφιάς τόσο από διαμάντια όσο και από άνθρακες. Εξυφαίνει τους μύθους της σαν την αράχνη που έχει τον ιστό της τέλεια φτιαγμένο. Σύμπαντα στροβιλίζονται και ενώνονται ανεπαίσθητα , άδηλα σχεδόν. Όσο χρειάζεται για ν’ αποκαλυφθεί στο τέλος η συμπαγής ενότητα του χάους. — Φώτης Θαλασσινός
Στο βιβλίο αποκαλύπτεται μια κρυμμένη και απροκάλυπτη καρδιά που χτυπάει με τους δικούς της ρυθμούς Χωρίς έρωτα κανείς δεν δημιουργεί κι εδώ η Λουκία Ρικάκη με αυτό το βιβλίο ξαναγεννιέται με μια ερωτική διάθεση για τον κόσμο. — Μήτσος Κασόλας
Βρήκα μέσα σε αυτά τα παραμύθια τα συστατικά από τα οποία είναι φτιαγμένη η Λουκία. Είναι ένας άνθρωπος που ζει με σοκαριστικό τρόπο το παρόν. Είναι ένας άνθρωπος που θέλει και να δρα και να σκέπτεται ελεύθερα Έχει ως πυξίδα να μην γκρινιάζει έχει πάντα ένα φωτεινό και παιδιάστικο βλέμμα προς τα πράγματα Οι λέξεις της συνδέονται με τον κόσμο του μοναχού ο οποίος από καθαρή αγάπη υψώνει το βλέμμα του προς τον ουρανό για λογαριασμό όλων μας. Η Λουκία επαναφέρει τα χαμένα χρώματα στις λέξεις αγάπη και ελπίδα. Μια ευχή και προσευχή κάνει στον ύπνο της η συγγραφέας για εμάς, για έναν καλύτερο κόσμο. Το βιβλίο με λύτρωσε από το φόβο μου για το ρομαντισμό. — Βασίλης Κεχαγιάς
Ένα βιβλίο με μικρές σύντομες αφηγήσεις, τρυφερές, ευαίσθητες και υγρές από την αλμύρα της θάλασσας και των δακρύων Σε αυτές το φανταστικό στοιχείο ενσωματώνεται πολύ οργανικά στην αφήγηση, το φωτίζει και το αναπλάθει με τρόπο πολύ ευδιάκριτο και αναγνωρίσιμο Ο Χρόνος, ο Έρωτας, η Γραφή, είναι τρία μοτίβα της, όπως σε ένα μουσικό έργο υπάρχουν τρία βασικά μοτίβα που τα ξαναπιάνει ο συνθέτης με παραλλαγές. Μια πολύ ωραία φράση λειτουργεί ως οδηγός την ανάγνωσης τους. «Με τα παραμύθια δημιουργείς το Χρόνο αντί να τον αφήνεις να περνά». — Χρήστος Λάζος
Τους τριγμούς, τις ρωγμές και τις σεισμικές δονήσεις της ύπαρξης η Λουκία Ρικάκη τις περνάει σε αυτά τα φαινομενικά ανώδυνα παραμύθια. Επιμένει όμως σε αυτές τις μικρές, μερικές φορές ανεπαίσθητες μετατοπίσεις που χρειάζονται για να νιώσεις αυτή την ευδαιμονία τού να υπάρχεις. Τα χαρακτηρίζει μια ποιητική ανάφλεξη και διαβάζονται σαν ένα πολύκλωνο μουρμουρητό. Αυτή η λεπτή αλλά τόσο ουσιαστική ισορροπία ανάμεσα στη φωτεινή και τη σκοτεινή πλευρά της ζωής είναι διάχυτη στις ιστορίες της — Ηλίας Μαγκλίνης
Ότι δεν καταλαβαίναμε από αυτά που μας έλεγε η Λουκία τόσα χρόνια, θέλησε να μας το πει σήμερα μέσα από τα παραμύθια της.Μας προσκαλεί να ανοίξουμε την ψυχούλα λέγοντας Μην φοβάσαι τον πόνο, γιατί η χαρά δεν θα ήταν χαρά αν δεν ακολουθούσε τον πόνο να τον γιάνει. — Σταύρος Μπένος
Μέσα από αυτά τα παραμύθια η Λουκία Ρικάκη αφήνει με χάρη να ξεγλιστρούν δέσμες τρυφερότητας γεμάτες από τη σοφία των αιώνων και τη δική της. Σε αυτές τις σελίδες μάς προσφέρει την καρδιά της.— Έλλη Δανιηλίδου-Γεωργιάδου, συγγραφέας
Όλοι έχουμε ανάγκη την επαφή με τη μέσα πλευρά της ψυχής του ανθρώπου, εκείνη που μας αποκαλύπτει η τέχνη. Σε αυτό το βιβλίο συνάντησα με έκπληξη και χαρά αυτό το πολύτιμο υλικό των παραμυθιών που μας είναι τόσο απαραίτητο. — Σπύρος Κουβέλης, Υφυπουργός Εξωτερικών
Για να αντιληφθούμε τον έξω κόσμο δεν χρειάζεται τίποτε περισσότερο από το να εμπιστευθούμε τις αισθήσεις μας… Πρέπει να ανοίξουμε τα μάτια της ψυχής. Μόνον έτσι ξεγελιέται ο χρόνος, λέει η Λουκία Ρικάκη. Που μας μεγαλώνει και μας κάνει σαν τους γέρους των παραμυθιών της. Που μας ωριμάζει και μας κάνει να αποζητούμε όλο και περισσότερο τους αγγέλους και τους δαίμονες των παιδικών μας χρόνων. Που είναι η μοναδική και αληθινή γενέθλια χώρα μας… — Γιάννης Μυλόπουλος, καθηγητής ΑΠΘ
Με το βιβλίο πέρασα καταπληκτικές στιγμές Η Λουκία Ρικάκη μιλά με πολύ όμορφες εικόνες με σύμβολα καταπληκτικά. Την ευχαριστώ, γιατί έχω τώρα καλύτερη παρέα σε αυτά που σκέφτομαι. Το βιβλίο είναι σαν τη Λουκία, που πραγματικά αντιλαμβάνεται τον κόσμο συνεχώς μαγεμένη από το τι βλέπει γύρω της. Με τα παραμυθία της δημιουργεί έναν άλλο χρόνο, έναν άλλο τόπο, μια άλλη αγάπη για τον κόσμο. — Μαριέττα Πεπελάση, συγγραφέας
Στα παραμύθια της Λουκίας Ρικάκη, όπως ακριβώς και στις ταινίες και τις φωτογραφίες της, υπάρχουν παιδιά, άγγελοι που ακουμπούν τα φτερά τους πλάι στο κύμα όταν αποκοιμούνται στην άμμο. Κυρίως όμως η αναζήτηση της αγάπης γίνεται ένας άξονας, ένας κοινός πυρήνας για όλα τα παραμύθια με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Όχι ο έρωτας, ο εγωιστικός, ο κτητικός, ο ανταγωνιστικός, αλλά απλά και μόνο αυτό που εννοούμε με τη λέξη αγάπη. Έχεις την αίσθηση ότι οι ιστορίες δεν τελειώνουν στην τελευταία τους λέξη, αφήνοντας ξεκρέμαστη τη συνέχεια. Τίποτα δεν είναι οριστικό μπορείς να το συνεχίσεις εσύ όπως θες, ανάλογα με τη διάθεσή σου κάθε φορά. — Τίτσα Πιπίνου, συγγραφέας
Ένα βιβλίο μαγικό που έχει τη δύναμη να σε ταξιδεύει από το τώρα, το παρόν, στο παρελθόν, στο μέλλον, μα πάνω από όλα στο ποτέ… σε αυτό που δεν έχουμε ζήσει ακόμα και που μπορεί να μη ζήσουμε ποτέ… στον φανταστικό κόσμο της Λουκίας Ρικάκη. Μια προσωπική κατάθεση ψυχής σε ανυποψίαστο χρόνο.. — Κάλλια Κ. Πλατύρραχου, αρχιτέκτονας
Λέγεται ότι κάποτε η ανθρώπινη φωνή ξεπερνάει τα όρια — μεταμορφώνεται σε φως, απλώνεται σαν το βρόχινο νερό στο χώμα της ύπαρξης, ανεμίζει με λέξεις και νοήματα στα μακρινά ταξίδια του νου. Ετούτα τα «παραμύθια» της Λουκίας Ρικάκη αποτυπώνουν τη δική της φωνή (αυτήν που ελάχιστοι γνωρίζουν ότι διαθέτει τόσο θαλερή) για δύο από τις πιο ζωτικές έννοιες, την αγάπη και την ελπίδα. Είναι μια ενήλικη κατάθεση συγγραφής με ψήγματα ανέμελης παιδικότητας,μια σειρά από ωφέλιμες ιστορίες για τον ανυποψίαστο αναγνώστη, όπου το μαγικό στοιχείο μπολιάζεται με την πραγματικότητα, την εμπεδωμένη αλήθεια της ζωής και το πετάρισμά της… — Βασίλης Ρούβαλης, συγγραφέας-δημοσιογράφος
Αυτά τα παραμύθια μάς δημιουργούν μια αισιοδοξία μέσα από τον οραματικό χαρακτήρα τους. Η συγγραφέας προτείνει στη δημόσια σφαίρα υλικά που είναι πολύτιμα και για όλους. Πολλές είναι οι αλληγορίες και τις κάνει πολύ περίτεχνα. Πρόκειται για άρτια γραμμένα λογοτεχνικά κείμενα που απευθύνονται και στα παιδιά. Το βασικό μήνυμα είναι «Δίνε και μπόρεσε να παίρνεις αγάπη και ελπίδα». — Γιάννης Σακιώτης, Πολιτικός Επιστήμων
Μόνο τα παραμύθια αντέχουν να μας πουν όσα η καρδιά τις πιο πολλές φορές δεν κατάφερε να ομολογήσει. Η Λουκία Ρικάκη δίνει σχήμα και πνοή στις ανάσες που χάθηκαν, στις ματιές που έσβησαν πρόωρα, στο άγγιγμα των χειλιών και το αίνιγμα της επόμενης μέρας που δεν ήρθε ακόμη, στους κρυμμένους αγγέλους που δίστασαν να μας δώσουν το χέρι την κρίσιμη ώρα που ξεκινούσε το πέταγμα στον ουρανό. Η γραφή της είναι ελλειπτική και βιωματική και την ίδια στιγμή αφοριστική και λεπταίσθητη σαν χάδι. Διατρέχεται σαν ρεύμα απ’ όλα εκείνα που υπήρξαν και από τα μελλούμενα που δεν έχουμε ζήσει ακόμη. Αναβλύζει παράφορα τον παλμό μιας ακατάσχετης δόνησης. Γι’ αυτό και ακούγεται σαν ψίθυρος που στηρίζει τη μόνη αλήθεια που μας σώζει και μας χαρίζει ελπίδα, την ΑΓΑΠΗ… — Οδυσσέας Σγουρός, αρχιτέκτονας
Η Λουκία Ρικάκη προέρχεται από τον κινηματογράφο και τα παραμύθια της είναι γεμάτα εικόνες και σκηνές και μπορούν να κινηματογραφηθούν. Δεν είναι ένα φανταστικός κινηματογράφος είναι ένας πραγματικός κινηματογράφος, με δυνατές εικόνες Κυρίως είναι τοπία ψυχής και ανθρώπων και επειδή έχει γνωρίσει τη ζωή, τον έρωτα, και τη λύπη, για να μπορεί να γράφει και να είναι αυτό που είναι, και αυτό φαίνεται και στη ζωή της Τα πρόσωπα που εμφανίζονται σε όλο το βιβλίο είναι πρόσωπα σχεδόν μυθιστορηματικά και έχουν να πουν κάτι σοφό. Η σοφία τους αντλείται από την αρχαιότητα άλλοτε από την Ανατολή, άλλοτε από τη Δύση. — Γιώργος Χρονάς, ποιητής