Πέμπτη 30 Ιουλίου 2009

Ο Βασίλης Ρούβαλης γράφει..Σαν το βρόχινο νερό στο χώμα της ύπαρξης


Λέγεται ότι κάποτε η ανθρώπινη φωνή ξεπερνάει τα όρια - μεταμορφώνεται σε φως, απλώνεται σαν το βρόχινο νερό στο χώμα της ύπαρξης, ανεμίζει με λέξεις και νοήματα στα μακρινά ταξίδια του νου.
Ετούτα τα "παραμύθια" της Λουκίας Ρικάκη αποτυπώνουν τη δική της φωνή (αυτήν που ελάχιστοι γνωρίζουν ότι διαθέτει τόσο θαλερή) για δύο από τις πιο ζωτικές έννοιες, την αγάπη και την ελπίδα.
Είναι μια ενήλικη κατάθεση συγγραφής με ψήγματα ανέμελης παιδικότητας.
Ή, αλλιώς, αποτελεί μια σειρά από ωφέλιμες ιστορίες για τον ανυποψίαστο αναγνώστη, όπου το μαγικό στοιχείο μπολιάζεται με την πραγματικότητα, την εμπεδωμένη αλήθεια της ζωής και το πετάρισμά της...
ΒΑΣΙΛΗΣ ΡΟΥΒΑΛΗΣ, συγγραφέας-δημοσιογράφος

Δεν υπάρχουν σχόλια: