Δευτέρα 27 Δεκεμβρίου 2010

ελπιδα και αγαπη.. βιβλία.. δωρα..για καλη χρονιά

συνθεση για δυο βιβλια του φιλου Μακη
Τα παραμυθια της αγαπης και της ελπίδας στη βιτρινα του Πυρινου κοσμου..σε γιορτινο σκηνικο...

Τρίτη 21 Δεκεμβρίου 2010

Αξιον Εστί ...το ευ διαλογιζεσθαι... συνεντευξη με τον Βασιλη Βασιλικο

συνεντευξη με τον Βασιλη Βασιλικο για τα προσφατα βιβλια μου και ειδικα για το βιβλιο μου Παραμυθια της αγαπης και της Ελπιδας στην εκπομπη της ΕΡΤ3 Αξιον Εστι

Πέμπτη 9 Δεκεμβρίου 2010

στο Χαλαδρι...ταξιδεψαν τα παραμυθια


φωτο απο την παρουσιαση του βιβλιου μου
ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ στο ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ ΕΥPΙΠΙΔΗΣ ΣΤΗ ΣΤΟΑ... ΧΑΛΑΝΔΡΙ ΠΕΜΠΤΗ 9 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ
Μιλησαν για τα Παραμύθια και διαβασαν τα απαημενα τους
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΡΑΜΠΙΤΣΟΣ σκηνοθετης και εκδοτης του περιοδικου camera stylo
http://camerastyloonline.wordpress.com/
και η ηθοποιός
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΟΜΗ http://eleftheria.komi.free.fr/
μετα διαβασαμε το παραμυθι της σελιδας 45 παραγγελια μιας κυριας απο το κοινο κι ετσι
μιλησαμε και για αλλα πολλα..ταξιδια...


…Να απολαμβάνεις κάθε πρωί την Ανατολή του ήλιου σαν προσευχή στη μέρα που ακολουθεί, να ταξιδεύεις με το νου και το κορμί πάντα ανοιχτά στην ευωδιά της φύσης, να σφίγγεις δυνατά το χέρι στους τρυφερούς ανθρώπους που συναντάς και να αγκαλιάζεις του βαθειά ανυπότακτους να γελάς δυνατά με τον παλμό της χαράς κι όταν κλαις να μη φοβάσαι τη γεύση των δακρύων σου, πάντα κάτι πολύτιμο έχουν να σου πουν αυτά τα εφήμερα υγρά στολίδια των ματιών….

Πέμπτη 2 Δεκεμβρίου 2010

Της αγάπης παραμύθια λένε πάντα την αλήθεια…ΠΕΜΠΤΗ 9 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ ΣΤΙΣ 19.00

Της αγάπης παραμύθια λένε πάντα την αλήθεια…
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΗΣ ΛΟΥΚΙΑΣ ΡΙΚΑΚΗ
ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ
στο ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ ΕΥPΙΠΙΔΗΣ ΣΤΗ ΣΤΟΑ... ΧΑΛΑΝΔΡΙ
A. ΠΑΠΑΝΔΡΈΟΥ 11 15232 ΤΗΛ 210.680.0644
http://www.evripidis.gr/
ΠΕΜΠΤΗ 9 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ ΣΤΙΣ 7.00 ΤΟ ΒΡΑΔΥ
Μιλούν για τα Παραμύθια
Η ΛΟΥΚΙΑ ΡΙΚΑΚΗ
και ο
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΡΑΜΠΙΤΣΟΣ
σκηνοθετης και εκδοτης του περιοδικου camera stylo
http://camerastyloonline.wordpress.com/
Διαβάζει τα παραμύθια η ηθοποιός
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΟΜΗ
http://eleftheria.komi.free.fr/
…Να απολαμβάνεις κάθε πρωί την Ανατολή του ήλιου σαν προσευχή στη μέρα που ακολουθεί, να ταξιδεύεις με το νου και το κορμί πάντα ανοιχτά στην ευωδιά της φύσης, να σφίγγεις δυνατά το χέρι στους τρυφερούς ανθρώπους που συναντάς και να αγκαλιάζεις του βαθειά ανυπότακτους να γελάς δυνατά με τον παλμό της χαράς κι όταν κλαις να μη φοβάσαι τη γεύση των δακρύων σου, πάντα κάτι πολύτιμο έχουν να σου πουν αυτά τα εφήμερα υγρά στολίδια των ματιών….
http://www.facebook.com/lrikaki#!/event.php?eid=170410142993358

Δευτέρα 25 Οκτωβρίου 2010

Παραμύθια στη Λεσχη Αναγνωσης

Επειδή μόνο τα παραμύθια αντέχουν να μας πουν εκείνα που η καρδιά τις πιο πολλές φορές δεν κατάφερε να ομολογήσει και τολμούν την καθημερινή μας προσευχή στον ήλιο...

Εδώ ο κόσμος είναι αμφίσημος και τα είδωλα στους καθρέπτες μπορούν να γυρίσουν απ΄έξω
αφήνοντας στο βάθος της εικόνας όσα μας πίκραναν παράφορα ή μας στέρησαν το σπαραγμό του σώματος από μιαν ελπίδα που εξαντλήθηκε.
φωτο απο την εκδήλωση της Λεσχης ανάγνωσης Ντοστογιεφσκι στη Τσαμαδου στα Εξαρχεια Πρώτη συνάντηση Λέσχης Ανάγνωσης Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι Αθήνας για τη περίοδο 2010-2011 αφιερωμένη στην Λουκία Ρικάκη, Κυριακή 24-10-2010,
Διαβαστηκαν αποσπάσματα από το βιβλίο Παραμύθια της αγάπης και της ελπίδας (εκδόσεις Απόπειρα) και το Κρατησε Με. Ακολουθησε συζήτηση

Πέμπτη 14 Οκτωβρίου 2010

διάδραση μεταξύ των τεχνών..Λέσχης Ανάγνωσης Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι Αθήνας


Πρώτη συνάντηση Λέσχης Ανάγνωσης Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι Αθήνας
για τη περίοδο 2010-2011 αφιερωμένη στην Λουκία Ρικάκη,
που θα τιμήσει με την παρουσία της τη Λέσχη, & στο έργο της.
Κυριακή 24-10-2010, 12 έως 14.00,
Τσαμαδού 8, Εξάρχεια (εκδόσεις Αιγόκερως).

Θα διαβαστούν αποσπάσματα από το τελευταίο βιβλίο της σκηνοθέτιδας και συγγραφέα Λουκίας Ρικάκη Παραμύθια της αγάπης και της ελπίδας (εκδόσεις Απόπειρα) αλλά και από παλαιότερα βιβλία της. Θα ακολουθήσει συζήτηση με παρουσία της συγγραφέα.

Η Λέσχη Ανάγνωσης Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι δημιουργημένη από την Καλλιτεχνική Διάδραση (μη κερδοσκοπικό πολιτιστικό φορέα) που έχει σαν κύριο άξονα την διάδραση μεταξύ των τεχνών, θα συνδυάζει όποτε αυτό προσφέρεται και είναι δυνατόν τις τέχνες αναφορικά με τον καλεσμένο συγγραφέα, αλλά και όταν δεν θα υπάρχει καλεσμένος αναφορικά με το θέμα που έχει προταθεί.

Έτσι στη πρώτη συνάντηση για τη πολιτιστική περίοδο 2010-2011 θα προβληθούν σύντομα αποσπάσματα από ταινίες της Λουκίας Ρικάκη και από την τελευταία της ΟΝΕΙΡΑ ΣΕ ΑΛΛΗ ΓΛΩΣΣΑ που πήρε το πρώτο βραβείο στο 4ο Φεστιβάλ Ελληνικού Ντοκιμαντέρ Χαλκίδας 2010, πριν μόνο λίγες μέρες και που προβάλλεται από σήμερα »» (14-10-2010) στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης.

Τα μέλη της Λέσχης Ανάγνωσης, όσοι ενδιαφέρονται να γίνουν μέλη, αλλά και όσοι θα ήθελαν να παρακολουθήσουν (αφού οι συναντήσεις της Λέσχης είναι ανοιχτές) θα έχουν την ευκαιρία να διαβάσουν το βιβλίο, να δουν την ταινία (και όποια άλλα βιβλία ή ταινίες καταφέρουν να εντάξουν στο γνωστικό τους αντικείμενο) και να μιλήσουν για αυτά με το δημιουργό τους.

Τα μέλη της Λέσχης Ανάγνωσης Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι που είναι ενταγμένη στις Λέσχες που τελούν υπό την αιγίδα του Ε.ΚΕ.ΒΙ. έχουν την “υποχρέωση”, όπως και όλοι οι αναγνώστες άλλωστε, να ψηφίσουν για το ΒΡΑΒΕΙΟ ΑΝΑΓΝΩΣΤΩΝ 2010. Μετά το τέλος της συνάντησης και για μισή ώρα θα παραμείνουν όσοι θέλουν να εισχωρήσουν στα βαθύτερα της Λέσχης Ανάγνωσης Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι για να αποφασίσουν αφενός πως θα ρυθμίσουν αυτή την εκκρεμότητα και αφετέρου να καταθέσουν τις προτάσεις τους για τις επόμενες συναντήσεις.
https://sites.google.com/site/lesxianagnosisfyodordostoevsky/
fyodordostoevskylesxianagnosis@gmail.com
http://camerastyloonline.wordpress.com/2010/10/14/proti-synantisi-2010-2011-lesxis-dostoevsky-athinas-afieromeni-sti-lucia-rikaki/

Πέμπτη 30 Σεπτεμβρίου 2010

περίπτερο 53 ..τα γιασεμιά στον κήπο ευωδιαζουν


Ευχαριστώ όλους τους φίλους που βρεθηκαν αποψε στο περίπτερο 53 στο Ζαππειο και μοιραστηκαμε βιβλία ,χρυσανθεμα, ευχές και αγκαλιές. Ο πιο όμορφος τρόπος να αποχαιρετησουμε τη γιορτή της Σοφίας της αγάπης και της ελπίδας .. Εν τω μεταξύ το καλοκαίρι δεν φαίνεται να θέλει να φύγει ακόμη και τα γιασεμιά στον κήπο ευωδιαζουν



picts by Vasia Anagnostopoulou
ολες οι φωτο
http://www.facebook.com/album.php?aid=237599&id=700415894&l=09e18853af

Παρασκευή 10 Σεπτεμβρίου 2010

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 17 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ στο ΖΑΠΠΕΙΟ παιχνίδια με τις λέξεις και τους μύθους

Την ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 17 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ στο ΖΑΠΠΕΙΟ
στις Εκδοσεις Απόπειρα στο περίπτερο 53
η Λουκία Ρικάκη θα υπογράφει τα Παραμύθια της Αγάπης και της ελπίδας (B' εκδοση)

image from the film Manpasand -The Perfect Match” by Dhvani Desai

Η Λουκια Ρικάκη έγραψε ένα βιβλίο παραμυθιών Είναι ένα βιβλίο δώρο. Ένα βιβλίο ταξιδιάρικο γεμάτο συγκίνηση .
Τα δάκρυα είναι η μυστική βροχή για να ανθίσει κανείς ξανά, όπως το όνειρο που ζωγραφίζουμε με χρωματιστά μολύβια, όταν περπατούμε ανάμεσα στον ουρανό και τη θάλασσα, στην πατρίδα του ορίζοντα. Εκεί γεννήθηκαν τα παραμύθια στον ορίζοντα, είναι παραμύθια που υμνούν τον εύφορο έρωτα και κοιτάζουν με ελπίδα την συνύπαρξη των ανήσυχων ψυχών.
Προτείνουν μια ζεστή αγκαλιά ως την πιο εύφορη χειρονομία στον άλλον. Προτείνουν την ασίγαστη περιπέτεια του νου ως τη μόνη συνθήκη που μπορεί πραγματικά να μας δώσει φτερά.

Yπάρχουν μερικά βιβλία που θα ήθελες να μην τελειώσουν ποτέ…έτσι να σε χαϊδεύουν για πάντα τρυφερά.Υπάρχουν μερικά χάδια που θα ήθελες να μην τελειώσουν ποτέ έτσι να σε διαβάζουν για πάντα με ιερή περιέργεια με δάχτυλα γεμάτα λέξεις και παραμύθια να σε αγγίζουν και οι παλάμες να νανουρίζουν με χαϊδολογήματα το τρυφερό δέρμα

Μια περιουσία από τα ταξίδια της ζωής είναι τα παραμύθια
Είναι παιχνίδια με τις λέξεις και τους μύθους

Έτσι και αυτό το βιβλίο, το διαβάζεις με όποια σειρά θέλεις Από το τέλος προς της αρχή όπως οι Άραβες η από τη μέση προς το τέλος η προς την αρχή παραδοσιακά, η το ανοίγεις τυχαία σε μια σελίδα. Ας πούμε, λες να σου πουν τυχαία ένα νούμερο και να έχουν στο μυαλό τους μια ερώτηση, μια απορία, μια επιθυμία. Και εσύ ανοίγεις σε εκείνη τη σελίδα και διαβάζεις

Με τα παραμύθια δημιουργείς το χρόνο αντί απλά να τον αφήνεις να περνά.
Δημιουργείς το τόπο, αντί απλά να περνάς περαστικός από τόπο σε τόπο.
Με τα παραμύθια, ξεγελάς το χρόνο.

Μπορείς ακόμη να γράψεις την αρχή του παραμυθιού με το δάκτυλο σου, με ζάχαρη η με αλεύρι στο μεγάλο τραπέζι του σπιτιού, να την βρουν το πρωί οι άλλοι όταν θα ξυπνήσουν και να περιμένουν ως το βράδυ, που θα γυρίσεις να τους πεις εσύ, τη συνέχεια…

Στόλισε τα παραμύθια σου με ένα φιόγκο, με άνθη γιασεμιού, η ότι άλλο λουλούδι σου αρέσει το άρωμα του και πρόσφερε τα δώρο, χάρισμα, προίκα, αποσκευή, πυξίδα, δρόμο, αεράκι κι οξυγόνο σε εκείνους που αγαπάς.

Στα χέρια σου, στα απαλά σου χέρια, φρόντισε τα παραμύθια να ακουστούν, να μην χαθούν και να κρατούν πάντα τη κλωστή δεμένη στην ανέμη τυλιγμένη και με ένα φύσημα του αέρα ,μια ανάσα που θα πάρεις να αρχίζουν να κυλούν εύφορα στο ποτάμι της ζωής.


Τρίτη 27 Ιουλίου 2010

Όταν βγαίνει ένα βιβλίο στο φως, όλοι όσοι βρίσκονται εκεί κάθε αυγή και ευλαβικά ρουφούν το πρώτο φως της μέρας με ρυθμό προσευχής ..


σημερα παρελαβα την δευτερη εκδοση του βιβλιου μου ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΤΗς ΑΓΑΠΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ Η β εκδοση ειναι απο σημερα στα βιβλιοπωλεια Όταν εκδίδεται ένα βιβλίο κάποιοι, λίγες και άλλοτε περισσότερες χιλιάδες συνωμοτούν και το αγοράζουν και μετά ανύποπτοι ,η βαθειά υποψιασμένοι,Ενώ το διαβάζουν συνομιλούν με τους άλλους γνωστούς ,άγνωστους εκείνης τη μυστικής συνομωσίας των πνευμάτων Όταν βγαίνει ένα βιβλίο στο φως, όλοι όσοι βρίσκονται εκεί κάθε αυγή και ευλαβικά ρουφούν το πρώτο φως της μέρας με ρυθμό προσευχής ..αυτοί το παίρνουν στα τρυφερά τους χέρια και μέσα από τις λέξεις του επικοινωνούν. Κι όμως τελικά οι γλυκείς αυτοί συνωμότες είναι τόσο φανεροί, αναγνωρίζονται μεταξύ τους. Φέρουν εκείνο το βλέμμα που ποτέ δεν αναπαύεται, ποτέ δεν επιλέγει την αδράνεια, τον φόβο των ημερών,-άρα πάλι την αδράνεια. Αυτοί οι όμορφοι μετέχοντες της λέσχης των αναγνωστών στέλνουν αδιάβαστους όλους όσους ασχολούνται με την φτηνή συνωμοσιολογία και την χρησιμοποιούν ως άλλοθι για να κρίνουν και να επικρίνουν από την φαινομενική ασφάλεια της αδράνειας τους
Να αμφισβητείτε τις δημοσκοπήσεις που μιλούν για την ηθική και την αισθητική της μάζας Το μόνο που θέλουν είναι να μας ισοπεδώσουν σε ενιαία καταναλωτική αντίληψη. Αλλά εμείς πιστά εμπιστευόμαστε τα βιβλία μας που μας έκαναν να αγαπήσουμε την ζωή Ακόμη κι αν ποτέ δεν γνωρίσουμε τον συγγραφέα ξέρουμε ότι μας έκλεισε το μάτι κάπου σε αυτή την υπέροχη διαδρομή της ζωής πάνω στον πλανήτη

Παρασκευή 25 Ιουνίου 2010

τα λόγια των άλλων για τα παραμύθια

σχόλια για τη Δευτερη Εκδοση
το περιεργο μυρμηγκι στις εικονες σουλατσαρει εκστατικο στο τολμηρο βιβλιο του Φωτη Θαλασσινου Ανταλια
Σ’ αυτή την εποχή της μεγάλης ξηρασίας διαβάστε σας παρακαλώ τις τρυφερές ιστοριούλες της Λουκίας. Είναι φάρμακο, θα ενυδατώσουν την αφυδατωμένη σας ψυχή. — Λένα Διβάνη

Με μια μοναδική δεξιοτεχνία, μας κρατάει το ενδιαφέρον για την εξέλιξη του μύθου, φροντίζοντας να μας ταξιδέψει πάνω σε σύννεφα του παραμυθιού. Με την μεταξένια αίσθηση του παραμυθένιου λόγου, μας θυμίζει αξίες και αρχές, με το κύριο βάρος στο συναίσθημα παρά στη λογική… Δεν ντρέπεται για τις ευαισθησίες της, απεκδύεται προσωπείων και προκαλύψεων, φωνάζει «είμαι εδώ διάφανη, γυμνή και ευάλωτη και δεν ντρέπομαι γι’ αυτό». — Γιώργος Δουατζής

Λέξεις, αιώνιοι έρωτες, φύση, χρόνος και χώρος που υφίστανται όπως στις ουτοπίες. Χωρίς να αντιμάχονται τη ζωή και την ομορφιά αλλά μαζί τους σύμμαχοι στο μακρινό ταξίδι των ονείρων.Γνωρίζει την αλχημική μέθοδο απόσταξης της ομορφιάς τόσο από διαμάντια όσο και από άνθρακες. Εξυφαίνει τους μύθους της σαν την αράχνη που έχει τον ιστό της τέλεια φτιαγμένο. Σύμπαντα στροβιλίζονται και ενώνονται ανεπαίσθητα , άδηλα σχεδόν. Όσο χρειάζεται για ν’ αποκαλυφθεί στο τέλος η συμπαγής ενότητα του χάους. — Φώτης Θαλασσινός
Στο βιβλίο αποκαλύπτεται μια κρυμμένη και απροκάλυπτη καρδιά που χτυπάει με τους δικούς της ρυθμούς Χωρίς έρωτα κανείς δεν δημιουργεί κι εδώ η Λουκία Ρικάκη με αυτό το βιβλίο ξαναγεννιέται με μια ερωτική διάθεση για τον κόσμο. — Μήτσος Κασόλας

Βρήκα μέσα σε αυτά τα παραμύθια τα συστατικά από τα οποία είναι φτιαγμένη η Λουκία. Είναι ένας άνθρωπος που ζει με σοκαριστικό τρόπο το παρόν. Είναι ένας άνθρωπος που θέλει και να δρα και να σκέπτεται ελεύθερα Έχει ως πυξίδα να μην γκρινιάζει έχει πάντα ένα φωτεινό και παιδιάστικο βλέμμα προς τα πράγματα Οι λέξεις της συνδέονται με τον κόσμο του μοναχού ο οποίος από καθαρή αγάπη υψώνει το βλέμμα του προς τον ουρανό για λογαριασμό όλων μας. Η Λουκία επαναφέρει τα χαμένα χρώματα στις λέξεις αγάπη και ελπίδα. Μια ευχή και προσευχή κάνει στον ύπνο της η συγγραφέας για εμάς, για έναν καλύτερο κόσμο. Το βιβλίο με λύτρωσε από το φόβο μου για το ρομαντισμό. — Βασίλης Κεχαγιάς

Ένα βιβλίο με μικρές σύντομες αφηγήσεις, τρυφερές, ευαίσθητες και υγρές από την αλμύρα της θάλασσας και των δακρύων Σε αυτές το φανταστικό στοιχείο ενσωματώνεται πολύ οργανικά στην αφήγηση, το φωτίζει και το αναπλάθει με τρόπο πολύ ευδιάκριτο και αναγνωρίσιμο Ο Χρόνος, ο Έρωτας, η Γραφή, είναι τρία μοτίβα της, όπως σε ένα μουσικό έργο υπάρχουν τρία βασικά μοτίβα που τα ξαναπιάνει ο συνθέτης με παραλλαγές. Μια πολύ ωραία φράση λειτουργεί ως οδηγός την ανάγνωσης τους. «Με τα παραμύθια δημιουργείς το Χρόνο αντί να τον αφήνεις να περνά». — Χρήστος Λάζος

Τους τριγμούς, τις ρωγμές και τις σεισμικές δονήσεις της ύπαρξης η Λουκία Ρικάκη τις περνάει σε αυτά τα φαινομενικά ανώδυνα παραμύθια. Επιμένει όμως σε αυτές τις μικρές, μερικές φορές ανεπαίσθητες μετατοπίσεις που χρειάζονται για να νιώσεις αυτή την ευδαιμονία τού να υπάρχεις. Τα χαρακτηρίζει μια ποιητική ανάφλεξη και διαβάζονται σαν ένα πολύκλωνο μουρμουρητό. Αυτή η λεπτή αλλά τόσο ουσιαστική ισορροπία ανάμεσα στη φωτεινή και τη σκοτεινή πλευρά της ζωής είναι διάχυτη στις ιστορίες της — Ηλίας Μαγκλίνης

Ότι δεν καταλαβαίναμε από αυτά που μας έλεγε η Λουκία τόσα χρόνια, θέλησε να μας το πει σήμερα μέσα από τα παραμύθια της.Μας προσκαλεί να ανοίξουμε την ψυχούλα λέγοντας Μην φοβάσαι τον πόνο, γιατί η χαρά δεν θα ήταν χαρά αν δεν ακολουθούσε τον πόνο να τον γιάνει. — Σταύρος Μπένος

Μέσα από αυτά τα παραμύθια η Λουκία Ρικάκη αφήνει με χάρη να ξεγλιστρούν δέσμες τρυφερότητας γεμάτες από τη σοφία των αιώνων και τη δική της. Σε αυτές τις σελίδες μάς προσφέρει την καρδιά της.— Έλλη Δανιηλίδου-Γεωργιάδου, συγγραφέας

Όλοι έχουμε ανάγκη την επαφή με τη μέσα πλευρά της ψυχής του ανθρώπου, εκείνη που μας αποκαλύπτει η τέχνη. Σε αυτό το βιβλίο συνάντησα με έκπληξη και χαρά αυτό το πολύτιμο υλικό των παραμυθιών που μας είναι τόσο απαραίτητο. — Σπύρος Κουβέλης, Υφυπουργός Εξωτερικών

Για να αντιληφθούμε τον έξω κόσμο δεν χρειάζεται τίποτε περισσότερο από το να εμπιστευθούμε τις αισθήσεις μας… Πρέπει να ανοίξουμε τα μάτια της ψυχής. Μόνον έτσι ξεγελιέται ο χρόνος, λέει η Λουκία Ρικάκη. Που μας μεγαλώνει και μας κάνει σαν τους γέρους των παραμυθιών της. Που μας ωριμάζει και μας κάνει να αποζητούμε όλο και περισσότερο τους αγγέλους και τους δαίμονες των παιδικών μας χρόνων. Που είναι η μοναδική και αληθινή γενέθλια χώρα μας… — Γιάννης Μυλόπουλος, καθηγητής ΑΠΘ

Με το βιβλίο πέρασα καταπληκτικές στιγμές Η Λουκία Ρικάκη μιλά με πολύ όμορφες εικόνες με σύμβολα καταπληκτικά. Την ευχαριστώ, γιατί έχω τώρα καλύτερη παρέα σε αυτά που σκέφτομαι. Το βιβλίο είναι σαν τη Λουκία, που πραγματικά αντιλαμβάνεται τον κόσμο συνεχώς μαγεμένη από το τι βλέπει γύρω της. Με τα παραμυθία της δημιουργεί έναν άλλο χρόνο, έναν άλλο τόπο, μια άλλη αγάπη για τον κόσμο. — Μαριέττα Πεπελάση, συγγραφέας

Στα παραμύθια της Λουκίας Ρικάκη, όπως ακριβώς και στις ταινίες και τις φωτογραφίες της, υπάρχουν παιδιά, άγγελοι που ακουμπούν τα φτερά τους πλάι στο κύμα όταν αποκοιμούνται στην άμμο. Κυρίως όμως η αναζήτηση της αγάπης γίνεται ένας άξονας, ένας κοινός πυρήνας για όλα τα παραμύθια με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Όχι ο έρωτας, ο εγωιστικός, ο κτητικός, ο ανταγωνιστικός, αλλά απλά και μόνο αυτό που εννοούμε με τη λέξη αγάπη. Έχεις την αίσθηση ότι οι ιστορίες δεν τελειώνουν στην τελευταία τους λέξη, αφήνοντας ξεκρέμαστη τη συνέχεια. Τίποτα δεν είναι οριστικό μπορείς να το συνεχίσεις εσύ όπως θες, ανάλογα με τη διάθεσή σου κάθε φορά. — Τίτσα Πιπίνου, συγγραφέας

Ένα βιβλίο μαγικό που έχει τη δύναμη να σε ταξιδεύει από το τώρα, το παρόν, στο παρελθόν, στο μέλλον, μα πάνω από όλα στο ποτέ… σε αυτό που δεν έχουμε ζήσει ακόμα και που μπορεί να μη ζήσουμε ποτέ… στον φανταστικό κόσμο της Λουκίας Ρικάκη. Μια προσωπική κατάθεση ψυχής σε ανυποψίαστο χρόνο.. — Κάλλια Κ. Πλατύρραχου, αρχιτέκτονας

Λέγεται ότι κάποτε η ανθρώπινη φωνή ξεπερνάει τα όρια — μεταμορφώνεται σε φως, απλώνεται σαν το βρόχινο νερό στο χώμα της ύπαρξης, ανεμίζει με λέξεις και νοήματα στα μακρινά ταξίδια του νου. Ετούτα τα «παραμύθια» της Λουκίας Ρικάκη αποτυπώνουν τη δική της φωνή (αυτήν που ελάχιστοι γνωρίζουν ότι διαθέτει τόσο θαλερή) για δύο από τις πιο ζωτικές έννοιες, την αγάπη και την ελπίδα. Είναι μια ενήλικη κατάθεση συγγραφής με ψήγματα ανέμελης παιδικότητας,μια σειρά από ωφέλιμες ιστορίες για τον ανυποψίαστο αναγνώστη, όπου το μαγικό στοιχείο μπολιάζεται με την πραγματικότητα, την εμπεδωμένη αλήθεια της ζωής και το πετάρισμά της… — Βασίλης Ρούβαλης, συγγραφέας-δημοσιογράφος

Αυτά τα παραμύθια μάς δημιουργούν μια αισιοδοξία μέσα από τον οραματικό χαρακτήρα τους. Η συγγραφέας προτείνει στη δημόσια σφαίρα υλικά που είναι πολύτιμα και για όλους. Πολλές είναι οι αλληγορίες και τις κάνει πολύ περίτεχνα. Πρόκειται για άρτια γραμμένα λογοτεχνικά κείμενα που απευθύνονται και στα παιδιά. Το βασικό μήνυμα είναι «Δίνε και μπόρεσε να παίρνεις αγάπη και ελπίδα». — Γιάννης Σακιώτης, Πολιτικός Επιστήμων

Μόνο τα παραμύθια αντέχουν να μας πουν όσα η καρδιά τις πιο πολλές φορές δεν κατάφερε να ομολογήσει. Η Λουκία Ρικάκη δίνει σχήμα και πνοή στις ανάσες που χάθηκαν, στις ματιές που έσβησαν πρόωρα, στο άγγιγμα των χειλιών και το αίνιγμα της επόμενης μέρας που δεν ήρθε ακόμη, στους κρυμμένους αγγέλους που δίστασαν να μας δώσουν το χέρι την κρίσιμη ώρα που ξεκινούσε το πέταγμα στον ουρανό. Η γραφή της είναι ελλειπτική και βιωματική και την ίδια στιγμή αφοριστική και λεπταίσθητη σαν χάδι. Διατρέχεται σαν ρεύμα απ’ όλα εκείνα που υπήρξαν και από τα μελλούμενα που δεν έχουμε ζήσει ακόμη. Αναβλύζει παράφορα τον παλμό μιας ακατάσχετης δόνησης. Γι’ αυτό και ακούγεται σαν ψίθυρος που στηρίζει τη μόνη αλήθεια που μας σώζει και μας χαρίζει ελπίδα, την ΑΓΑΠΗ… — Οδυσσέας Σγουρός, αρχιτέκτονας

Η Λουκία Ρικάκη προέρχεται από τον κινηματογράφο και τα παραμύθια της είναι γεμάτα εικόνες και σκηνές και μπορούν να κινηματογραφηθούν. Δεν είναι ένα φανταστικός κινηματογράφος είναι ένας πραγματικός κινηματογράφος, με δυνατές εικόνες Κυρίως είναι τοπία ψυχής και ανθρώπων και επειδή έχει γνωρίσει τη ζωή, τον έρωτα, και τη λύπη, για να μπορεί να γράφει και να είναι αυτό που είναι, και αυτό φαίνεται και στη ζωή της Τα πρόσωπα που εμφανίζονται σε όλο το βιβλίο είναι πρόσωπα σχεδόν μυθιστορηματικά και έχουν να πουν κάτι σοφό. Η σοφία τους αντλείται από την αρχαιότητα άλλοτε από την Ανατολή, άλλοτε από τη Δύση. — Γιώργος Χρονάς, ποιητής

Πέμπτη 10 Ιουνίου 2010

Love and hope tales@Almaz




Τα παραμυθια της αγαπης και της ελπιδας στον δροσερο κηπο του Αλμαζ
Ευχαριστω πολυ οσους ηρθαν και μοιραστηκαμε στιγμες απο τις αφηγησεις της ζωης
Ευχαριστω τον Μενελαο για τις ερωτησεις τον Κωνσταντινο για τη ματια του και τη φωνη του παντα ζεστη τον Κωστη για το βιντεο τη Χρστινα για ολα και για τις φωτο βεβαια
και το Αλμαζ για τη φιλοξενια

Τρίτη 25 Μαΐου 2010

Τετάρτη 9 Ιουνίου στον κήπο του ALMAZ

ΣΤΑΥΡΟΔΡΟΜΙΑ ΣΤΟΝ ΚΗΠΟ ΤΟΥ ALMAZ
Μια σειρά εκδηλώσεων, όπου ο λόγος συναντά τη μουσική, την οθόνη, το... ραδιόφωνο και άλλες μορφές καλλιτεχνικής έκφρασης ξεκινά τον Ιούνιο, στον θαυμάσιο κήπο του food bar Almaz, στο Γκάζι.

Κάθε Τετάρτη, για όλο τον Ιούνιο, θα έχετε την ευκαιρία να παρακολουθήσετε αγαπημένους δημιουργούς να ξεδιπλώνουν τις πτυχές της πολύπλευρης δημιουργικότητάς τους. Στον πρώτο κύκλο εκδηλώσεων, ο Λουδοβίκος των Ανωγείων, η Λουκία Ρικάκη, η Ελένη Δήμου, ο Κώστας Γανωτής και ο Χρήστος Παπαμιχάλης συνομιλούν on air με τη Βάνα Δαφέρμου, τον Μενέλαο Καραμαγγιώλη, τη Σύσση Καπλάνη και τη Μαρίνα Λαχανά με επίκεντρο τα βιβλία τους. Κοντά τους, γνωστοί και αγαπημένοι ηθοποιοί διαβάζουν αποσπάσματα από τις γραπτές «μαρτυρίες» τους.Οι εκπλήξεις αναμένεται να είναι πολλές!


2/6/2010 Ο τραγουδοποιός Λουδοβίκος των Ανωγείων συζητά με την παραγωγό ραδιοφώνου Βάνα Δαφέρμου, για το βιβλίο του «Η εξομολόγηση μιας τελείας»Διαβάζει ο ηθοποιός Τάκης Χρυσικάκος.

9/6/2010 Η σκηνοθέτιδα Λουκία Ρικάκη συζητά με τον σκηνοθέτη και παραγωγό ραδιοφώνου Μενέλαο Καραμαγγιώλη, για το βιβλίο της «Παραμύθια της αγάπης και της ελπίδας».Διαβάζει ο ηθοποιός Κωνσταντίνος Κωνσταντόπουλος.Έναρξη: 20.30 16/6/2010 Η ερμηνεύτρια Ελένη Δήμου συζητά με την παραγωγό ραδιοφώνου Σύσση Καπλάνη, για το βιβλίο της «Όσα δεν είπαμε».

23/6/2010 Ο μουσικός Κώστας Γανωτής συζητά με την παραγωγό ραδιοφώνου Μαρίνα Λαχανά, για το βιβλίο του «Περιμένοντας τον Λάκη Ρα»Διαβάζουν οι σκηνοθέτες Νίκος Σούλης και Δημήτρης Γιατζουζάκης.

30/6/2010 Ο παραγωγός ραδιοφώνου Χρήστος Παπαμιχάλης συζητά με την παραγωγό ραδιοφώνου Σύσση Καπλάνη, για το βιβλίο του «Maybe».Διαβάζουν η ηθοποιός Εύα Κεχαγιά και ο παραγωγός ραδιοφώνου Δημήτρης Βραχνός.

Έναρξη: 20.30 Μετά τις παρουσιάσεις ακολουθεί DJ set.ALMAZ, Τριπτολέμου 12, Γκάζι, Τηλ. 210 3474763 Χορηγός επικοινωνίας: INDEX

Παρασκευή 21 Μαΐου 2010

Στο Ζαππειο μια μρεα

ΠΗΓΑ (προ)χθες στα εγκαίνια της 33ης Εκθεσης Βιβλίου στο Ζάππειο και με το που μπήκα σκουντούφλησα πάνω στη σκηνοθέτιδα Λουκία Ρικάκη, που μου αφιέρωσε το νέο της βιβλίο «Τα παραμύθια της αγάπης και της ελπίδας», το οποίο κυκλοφορεί απ' τις εκδόσεις «Απόπειρα». Για όσους δεν καταφέρνουν ακόμη να παραμυθιαστούν. http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=164664

ο Αντρεας Ρουμελιωτης...

Κυριακή 16 Μαΐου 2010

Παραμύθια ευπώλητα..και Εκθεση βιβλιου στο Ζαππειο

Παρ οτι ουκ εν τω πολλώ το ευ..η αναρρίχηση στο νουμερο 6! των κατα τον νεολογισμο "ευπωλητων" του βιβλιοπωλειου Ελευθερουδακης μας γεμισε χαρα!! καθως ηδη ετοιμαζουμε την δευτερη εκδοση

Ευχαριστουμε ολους τους αναγνωστες των παραμυθιων για τουτη την εμπιστοσυνη και ολη την επικοινωνια που ειχαμε ως τωρα σε αυτο το μπλογκ και στις παρουσιασεις των βιβλιων .Κι οπως λεει και η Ζωη Νικητακη στο προηγουμενο ποστ αγαπω τα παραμύθια γιατί μας υπενθυμίζουν ότι ο άνθρωπος δεν είναι παρά ένα κομμάτι της φύσης και όντας σε αρμονία και σύνδεση μαζί της, μπορεί να είναι ένας συνοδοιπόρος με τα στοιχεία της φύσης στο θαυμαστό ταξίδι της ζωής.

Τα τελευταια αντιτυπα της πρωτης εκδοσης... θα διατιθενται στην Εκθεση βιβλιου που ξεκινα αυριο στο Ζαππειο
Οι εκδοσεις Απόπειρα θα βρίσκονται στο περίπτερο αρ. 13. στην Εκθεση Βιβλιου που διοργανωνεται απο τον Σύλλογο Εκδοτών Βιβλίου Αθηνών 17–30 Μαΐου 2010
στο χώρο του Ζαππείου
http://apopeirates.blogspot.com/

Σάββατο 15 Μαΐου 2010

Αγαπώ τα παραμύθια γιατί είναι σαν τα πουλιά


Αγαπώ τα παραμύθια γιατί είναι σαν τα πουλιά. Τ΄ακούνε μόνον τα παιδιά και όσοι έχουν καθαρή καρδιά. Τον παραμυθοαέρα τον εμφύσησε στην καρδιά και στο νου μου η γιαγιά μου, που ΄ταν αλαφροϊσκιωτη κι έβλεπε πράγματα παράξενα κι αόρατα που οι άλλοι δεν μπορούσαν να τα δουν.
Αγαπώ τα παραμύθια γιατί μιλούν για την αλήθεια,... όχι για την πραγματικότητα κι έτσι ο χρόνος δεν τα φθείρει, αντίθετα τα καθιερώνει. Μέσα από τα παραμύθια μπορούμε να αφουγκραστούμε τη φωνή του ανθρώπου στη ροή του χωροχρόνου.
Τα παραμύθια έχουν παιδαγωγική, μα κυρίως θεραπευτική λειτουργία, καθώς προσφέρουν παρηγοριά κι ελπίδα και μιλούν με τη γλώσσα της καρδιάς, μια οικουμενική γλώσσα που μας ταξιδεύει στον κήπο της παιδικής μας ηλικίας. Στην εποχή μας, που ο άνθρωπος έχει χάσει τον εσωτερικό του δρόμο, τα παραμύθια μας δείχνουν τον δρόμο που μπορεί να μας οδηγήσει στην σύνδεση με τον πυρήνα της ύπαρξής μας, δηλαδή με την ίδια μας την ψυχή.
Αγαπώ τα παραμύθια γιατί μας υπενθυμίζουν ότι ο άνθρωπος δεν είναι παρά ένα κομμάτι της φύσης και όντας σε αρμονία και σύνδεση μαζί της, μπορεί να είναι ένας συνοδοιπόρος με τα στοιχεία της φύσης στο θαυμαστό ταξίδι της ζωής. Μπορεί να συνομιλεί με τα δέντρα, τα ζώα και τα πουλιά.
Όπως αγαπώ τα παραμύθια, αγαπώ και τη ζωγραφική. Είναι σαν να αφηγούμαι παραμύθια με εικόνες αντί του λόγου. Και στις δυο περιπτώσεις νοιώθω πως καταπιάνομαι με το Όνειρο. Άλλωστε όλοι μας λίγο πολύ είμαστε πλάσματα φτιαγμένα από το υλικό των ονείρων. Είναι στη μοίρα μας να ονειρευόμαστε κι ίσως επειδή τα όνειρα μετουσιώνονται μέσω του λόγου και της εικόνας, γίνονται παραμύθια και ζωγραφιές που τρέφουν τη ψυχή μας.

Zωή Νικητάκη..Antonis Mobaitzis

Τετάρτη 5 Μαΐου 2010

Επειδή είναι Άνοιξη, επειδή είναι ακόμη ,,,

love and hope tales@old town Nicosia from lucia rikaki on Vimeo.

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ αποσπασματα... Επειδή είναι Άνοιξη, επειδή είναι ακόμη Απρίλης, και τα Κύθηρα είναι ο ου τόπος των ονείρων … και δώρο σε εκείνους που..
Με την παρουσία της σκηνοθέτριας και συγγραφέως Λουκίας Ρικάκη παρουσιαστηκε το τελευταίο της βιβλίο «Παραμύθια της αγάπης και της ελπίδας».. loveandhopetales.blogspot.com

27 Απριλίου 2010, 7.45 μμ Baudelaire à Cythère Αριστοκύπρου 7, Λαϊκή Γειτονιά Λευκωσία Παρουσιαζουν οι ΦΡΟΣΩ ΜΑΝΤΑ ΛΑΖΑΡΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΦΟΙΒΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΙΔΗΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΓΛΩΣΣΟΛΟΓΟΣ ΔΙΑΒΑΖΟΥΝ ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ANTΡΕΑΣ ΑΝΤΩΝΙΑΔΗΣ ΗΛΙΑΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ


Σάββατο 1 Μαΐου 2010

«Από πού ονειρευόμαστε; Μπροστά ή πίσω από τα μάτια;» απο την Κάλλια Πλατύρραχου

Κρατούσα στα χέρια μου ένα βιβλίο α ν ά σ α που με έκανε για λίγο να ξεφύγω, να χαλαρώσω, να γίνω πάλι παιδί και να διαβάζω στον ίδιο μου τον εαυτό παραμύθια. Ένα βιβλίο μαγικό που έχει τη δύναμη να σε ταξιδεύει από το τ ώ ρ α, το παρόν, στο παρελθόν, στο μέλλον, μα πάνω από όλα στο π ο τ έ… σε αυτό που δεν έχουμε ζήσει ακόμα και που μπορεί να μη ζήσουμε ποτέ… στον φανταστικό κόσμο της Λουκίας.
Οι ι σ τ ο ρ ί ε ς αρχίζουν και μπλέκονται με τους μ ύ θ ο υ ς και με τις αλήθειες και καταλήγουν όλες μαζί να γίνουν π α ρ α μ ύ θ ι α.
Όλο το βιβλίο έχει ένα κινηματογραφικό γράψιμο. Ίσως αυτό οφείλεται στο ότι ένα κομμάτι της Λουκίας ανήκει στον κινηματογράφο. Διαβάζοντας το οι προτάσεις του κάθε κειμένου θυμίζουν το καρέ ενός φιλμ. Μπορείς εύκολα να φανταστείς την κάμερα να ζουμάρει και να απομακρύνεται ανάλογα με την στιγμή που περιγράφεται.
Μπορείς να φαντάζεσαι συνέχεια την εικόνα των πραγμάτων. Καθ’ όλη τη διάρκεια της ανάγνωσης ένα απίστευτο παιχνίδι εικόνων που εναλλάσσονται λαμβάνει μέρος. Κάποιες φορές η περιγραφή είναι τόσο δυνατή που το σκηνικό μοιάζει έτοιμο, στημένο από τη Λουκία για εμάς. Άλλες φορές το στήνουμε όπως θέλουμε, στο χώρο μας ή στο χώρο που θα θέλαμε να το ζήσουμε. Τα πρόσωπα στα παραμύθια γίνονται δικά μας πρόσωπα, τα μέρη δικά μας μέρη και οι στιγμές που περιγράφονται δικές μας κι αυτές. Τα σημεία μοιάζουν σαν τα έχουμε ονειρευτεί, φανταστεί ή ακόμα και ζήσει.
Αυτό που είναι ξεχωριστό είναι ότι στις ταινίες της Λουκίας βλέπεις την ποίηση και την αφήγηση της ,και στα βιβλία της βλέπεις κινηματογράφο και σκηνοθεσία στις ίδιες τις λέξεις. Αυτό δείχνει πόσο συνολικά λειτουργούν αυτές οι τέχνες μέσα της και ότι δεν λειτουργεί ανεξάρτητα σαν σκηνοθέτης ή σαν συγγραφέας.
Το θετικό είναι να βλέπεις ότι στις μέρες μας υπάρχουν άνθρωποι που γράφουν παραμύθια όταν οι άλλοι γράφουν για κρίσεις, διακρίσεις, ανακρίσεις…
Και το πιο σημαντικό απ όλα είναι ότι φαίνεται ότι έχουν βγει από μέσα της. Την φαντάζομαι σε ανυποψίαστες στιγμές να ανοίγει τα χαρτιά της και να γράφει ένα παραμύθι και να το ξανακλείνει. Σαν να μην γράφτηκαν απλά για να γραφτεί ένα βιβλίο αλλά για να βγουν από μέσα της. Σαν μια προσωπική κατάθεση ψυχής σε ανυποψίαστο χρόνο.
Αυτό που είναι ξεχωριστό σε αυτό το βιβλίο είναι ότι γυρνάς ξανά και ξαναδιαβάζεις τα παραμύθια που ξεχώρισες και μετά θες να διαβάσεις και στους δικού σου ανθρώπους. Έπιασα τον εαυτό μου να επιστρέφει σε κάποια από αυτά συνέχεια. Τα περισσότερα έχουν να κάνουν με άρχοντες και βασιλιάδες… ή φανταστικούς κόσμους… ίσως γιατί μου θύμιζαν την δικιά μου παιδική ηλικία και τα παραμύθια που εγώ διάβαζα μικρή.
Και κάθε φορά που ένα παραμύθι τελειώνει και ξεκινάει ένα άλλο, είναι σαν να βγαίνεις από ένα όνειρο και να ετοιμάζεσαι να μπεις σε ένα καινούργιο. Όλη αυτή η εναλλαγή εικόνων… ονείρων και στιγμών σε κάνει να μπερδεύεσαι… για το ποιο είναι το αληθινό, αυτό που διαβάζεις ή αυτό που ζεις; Γι αυτό και θα ήθελα να τελειώσω με μία ερώτηση από το παραμύθι «Τα όνειρα που κρατιόντουσαν κρεμασμένα στα σύννεφα» που ρωτάει…
«Από πού ονειρευόμαστε; Μπροστά ή πίσω από τα μάτια;»

Κάλλια Κ. Πλατύρραχου / Αρχιτέκτονας..απο την παρουσιαση στο Παγοποειο στο Ηρακλειο Κρητης στην εκδηλωση της Κινηματογραφικης Λεσχης και του Βιβλιοπωλειου Ελευθερουδακης

Δευτέρα 26 Απριλίου 2010

Μόνο τα παραμύθια αντέχουν να μας πουν όσα η καρδιά τις πιο πολλές φορές δεν κατάφερε να ομολογήσει...λέει ο Οδυσσέας

Η Λουκία γράφει παραμύθια…
Μας δίνει τον κόκκινο μίτο δεμένο σφικτά με τις πιο κρυφές επιθυμίες και μας προσκαλεί σε μια μαγική αφήγηση ίσαμε το βυθό της έμπνευσης εκεί όπου τα νάματα κυλούν ανόθευτα σαν κρύσταλλα και τα βλέμματα λάμπουν ανήσυχα όπως εκείνα των μικρών παιδιών.
Με λέξεις τρυφερές, δανεισμένες από την αχανή σαν του ουράνιου τόξου εσωτερική της παλέτα, μας παίρνει από το χέρι και μας παρασέρνει σε μια φανταστική χώρα, εκεί όπου το σχήμα του χρόνου δένεται με τις χαράξεις της μνήμης και η αλησμόνητη αθωότητα του πρότερου βλέμματος συναντά τους μετριασμένους ίμερους που κρύφτηκαν σαν άγουρα αισθήματα γιατί δεν πρόλαβαν να γίνουν δάκρυα στα μάτια ή νιφάδες που ριπίζει ο αγέρας την ώρα που ο χιονιάς λευκαίνει τα πάθη ξορκίζοντας τις κουρασμένες προσδοκίες. Μόνο τα παραμύθια αντέχουν να μας πουν όσα η καρδιά τις πιο πολλές φορές δεν κατάφερε να ομολογήσει. Εδώ ο κόσμος είναι αμφίσημος και τα είδωλα στους καθρέπτες μπορούν να γυρίσουν απ΄έξω αφήνοντας στο βάθος της εικόνας όσα μας πίκραναν παράφορα ή μας στέρησαν το σπαραγμό του σώματος από μιαν ελπίδα που εξαντλήθηκε.
Η Λουκία ΔΕΝ γράφει παραμύθια…
Δίνει σχήμα και πνοή στις ανάσες που χάθηκαν, στις ματιές που έσβησαν πρόωρα, στο άγγιγμα των χειλιών και το αίνιγμα της επόμενης μέρας που δεν ήρθε ακόμη, στα χρώματα που μάγεψαν τη ματιά και στις υγρές πλημμύρες που σάρωσαν με το άνθισμά τους τα ακρογιάλια του πόθου, στους κρυμμένους αγγέλους που δίστασαν να μας δώσουν το χέρι την κρίσιμη ώρα που ξεκινούσε το πέταγμα στον ουρανό, στα άκτιστα κάστρα που δεν πρόλαβαν να νοτιστούν από τις σπάταλες σταγόνες της καταιγίδας των ανείπωτων εξομολογήσεων.
Μαζί, μάς διηγείται γενναιόδωρα το σπαρακτικό παιχνίδι της ίδιας της ύπαρξης την ώρα που στεργιώνει με χώμα και μέλι την κρυφή συνταγή της εφήμερης παρουσίας της. Γι΄ αυτό η γραφή της είναι ελλειπτική και βιωματική και την ίδια στιγμή αφοριστική και λεπταίσθητη σαν χάδι. Διατρέχεται σαν ρεύμα απ΄ όλα εκείνα που υπήρξαν και από τα μελλούμενα που δεν έχουμε ζήσει ακόμη. Αναβλύζει παράφορα τον παλμό μιας ακατάσχετης δόνησης που μεταμορφώνει τους μύθους σε ζωντανές διαθλαστικές διηγήσεις της βιωμένης προσωπικής αλλά και της συλλογικής εμπειρίας. Γι’ αυτό και ακούγεται σαν ψίθυρος που στηρίζει τη μόνη αλήθεια που μας σώζει και μας χαρίζει ελπίδα. Την ΑΓΑΠΗ…

Οδυσσέας Σγουρός / αρχιτέκτονας, 21.04.2010
απο την παρουσιαση του βιβλίου στο Παγοποιείο στο Ηράκλειο Κρήτης