Τετάρτη 18 Νοεμβρίου 2009

Παραμυθια... πνευματικοί κόσμοι παράλληλοι, αλλά και αληθινά παιδιά της παρηγοριάς!

Μερικα απο τα σχολια σας με αφορμη το κειμενο του Γιαννη Μυλοπουλου..στη Θεσσαλονίκη
Ψυχακι μου, παρηγορια του κοσμου εσύ εισαι που υγιαινεις την στεναχωρια και την απελπισια... που λεει και ο φιλος σεναριογράφος Ραζτβαν απο τη Ρουμανια...
Είναι δημιουργήματα του λαού, θαυμαστά και παράξενα γεγονότα, καρποί που ανοίγουν την ήδη κορεσμένη όρεξη για ζωή.. ένας όμορφος ΚΟΣΜΟΣ, που καθρεπτίζει το δίκαιο...
Konstantinos Giannopoulos
Είναι και πνευματικοί κόσμοι παράλληλοι, αλλά και αληθινά παιδιά της παρηγοριάς! Σε ευχαριστούμε, Λουκία, που συνεχίζεις να ξετυλίγεις τον μίτο... Είναι πολύ παρήγορο!
Tania Balabanidi
Ο Μπετελχαιμ ( θεραπευτης παιδιων) αναλυοντας τον βασικο ρολο των παραμυθιων ( κυριως λαικων ) στην ψυχοσυναισθηματικη αναπτυξη των παιδιων λεει, οτι η φραση "κι εζησαν αυτοι καλα και εμεις καλυτερα" με την οποια τελειωνουν πολλα παραμυθια, και αντιθετα με μια επιφανειακη αναγνωση, δεν υπονοει οτι υπαρχει αιωνια ζωη. Υποδεικνυει ομως τον μονο τροπο να ανακουφιστουμε απο τον πονο που προκαλουν τα στενα ορια της ζωης μας σε αυτη την γη. Υποστηριζει οτι το πραγματικο υποβαθρο πολλων παραμυθιων ειναι ή θα επρεπε να εμπεριεχει την ιδεα οτι η δημιουργια μιας καλης, αληθινης διαπροσωπικης σχεσης ( για οσο κρατησει ), μας απαλασσει ή αμβλυνει το αγχος οτι καποια στιγμη θα αποχωριστουμε, κατι, καποιον.
Ακουγοντας και βλεποντας το πρωτο μερος της παρουσιασης του Love & Hope Tales μου ηρθε η παραπανω φραση πολλες φορες στο νου. Γιατι εχουμε και εμεις οι ενηλικες αυτην την αναγκη. Καποιον να μας υπενθυμισει αυτο, που με τον φωτογραφικο αλλα και υγρο τροπο καταφερες εσυ λουκια μεσα απο αυτα τα παραμυθια!
Μακαρι να ημουν ειτε στον Ιανο Αθηνας ειτε θεσσαλονικη. Κατι τετοιες στιγμες η αποφαση μου να αφησω τις μεγαλες πολεις για να ερθω Ροδο μονιμα τριζει λιγακι... Ευτυχως και το διαδικτυο (καποιες φορες )που μικραινει τις αποστασεις. Σημερα ειδα το Video 1 και αυριο παω στην Τιτσα για το βιβλιο. Ακουσα την αναγνωση του Κωσταντινου και τον σχολιασμο της Πεπελαση. Εννοειται οτι θελω να εχω ιδιαν αποψη.. ειχα καιρο να ακουσω ή να διαβασω κατι που να ειναι τοσο κοντα στην ανθρωπινη ψυχη, αλλα καθολου επιτιδευμενο, ακαδημαικο, ή θεωρητικο. Πραγματικα με συγκινησε... Δεν ειναι τυχαιος ο συνειρμος μου με τον Μπετελχαιμ: ειναι θεραπευτης παιδιων... η αλλιως του αυθεντικου και ζωντανου κομματιου μας!
Φιλιώ Μιχαλακάκου
Συγχαρητηρια Λουκια...και ενα μεγαλο ευχαριστω που λαμπεις σαν αστερακι-φαρος φωτιζοντας γκριζους καιρους!!!
Georgia Kokiou
opws leei k ena gnwsto sygkrotima 'ta paramythia den einai alitheia alla toulaxiston den einai psemmata''..

Δεν υπάρχουν σχόλια: